Απλα.

Απλα λογια, χιλιοειπωμενα μα ποτε, ποτε δεν σε κουραζουν να τα ακους!

Σκεφτεσαι; Και γω μα οχι απλα, αλλα συνθετα στα ματια των αλλων.

Τι το συνθετο μπορει να εχει ο ουρανος χωρις τα αστερια; καλοκαιρι ναι αλλα που ειναι τα αστερια που σε κανουν να νοσταλγεις στιγμες ηρεμιας!

Να ξαπλωνεις στην παραλια να ακους τα κυματα να σκανε στους βραχους και να κοιτας τα εκατομμυρια λαμπερα "ονειρα" ετσι τα βλεπω καθε αστερι ειναι και ενα ονειρο, μια ευχη που περιμενει να γινει πραγματικοτητα.

Απλα ειναι ολα οπως ενα μεσημερι καλοκαιριου,

οπως ενα φρεσκοκομμενο λουλουδι,

οπως η αγαπη, η φιλια, η κατανοηση, η αληθεια και το ψεμα.

Απροσωπος τοπος για να ζει κανεις 

δεν υπαρχει το φως του φεγγαριου παρα μονο ασφικτικα μαζεμενες πολυκατοικιες 

μονο η λαμψη απο τα φωτα εκεινων υπαρχουν να θυμιζουν οτι υπαρχει ζωη.

Κανεις δεν κανει κατι μια τρελα για να επιβεβαιωσει οτι οντως υπαρχει καποιος που ΖΕΙ στ αληθεια

κι αυτο απλο ειναι οπως μια τρελα για την αγαπη ναι απλο ειναι κι αυτο.

Μια παραλια, εγω, εσυ και το φεγγαρι να μας θυμιζει οτι υπαρχουν ακομα ρομαντικοι, ονειροπολοι και ανθρωποι που ζουν τα ΑΠΛΑ. 

 *η ζωη οπου και να φτασει παντα συνεχιζεται με χαμογελο τοοοσο απλα:)* 

και το soundrack της υποθεσης "Fly me to the moon" λαλαλ χορεψεε μαζιιι μου:) 

καλο απογευμα καλοκαιριουυ απο μενα

θα τα ξαναπουμε συντομα(ελπιζω) 

*νελη*